สวัสดีครับเพื่อนๆ ผมมีธุระมาเยี่ยมการทำงานของสโมสรไลอ้อนร่วมกับศูนย์สิรินธรฯ ในการแจกรถเข็นให้กับคนพิการ จึงแวะทานข้าวกลางวันที่โรงอาหาร ปรากฏว่ารถเข็นของผมไม่สามารถเข้าได้ ติดหัวเข่านิดเดียว หากสอดเข้าไปได้ ช่วงลึกเข้ามาจะไม่ติดขอบล่างของโต๊ะ ติ๊กต๊อกๆ อยู่พักหนึ่ง ผมจึงให้น้องผู้ช่วยยกโต๊ะลอยขึ้นข้างหนึ่ง แล้วเข็นถเข็นเข้าไป ก็สามารถใช้งานโต๊ะได้ จึงนำมาเขียนแบ่งปันเพื่อนๆ ที่อาจไปพบปัญหาแบบนี้ครับ
ก็เป็นการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า ปกติโต๊ะหน้าขาวจะไม่มีขอบหนาขนาดนี้ อาจจะเป็นรุ่นที่ไม่ได้ออกแบบไว้พับเหมือนโต๊ะหน้าขาวปกติ เน้นความแข็งแรงจึงมีขอบค่อนข้างหนา อีกทีก็คือ ช่วงขาของผมยาว เนื่องจากเดิมผมมีความสูง 175 ซม. ระยางช่วงขาจึงยาว ประกอบกับลักษณะรถเข็นก็ไม่ใช่รุ่นที่เหมาะสม จึงทำให้เข่าชันขึ้นมาสูงครับ
ส่วนตัวก็แนะนำเพื่อนๆ คนพิการ และผู้ช่วยว่า อันที่จริงหากเราจะนิยาม Universal Design ที่เหมาะสมกับประเทศในยุคเรานี้ ที่อาจจะยังหาที่สมบูรณ์แบบไม่ได้ แต่เราควรจะนิยามรวมถึง "การปรับ หรือการแก้ปัญหา" รวมไว้ก่อนก็ดีนะครับ จะได้มีกำลังใจออกนอกบ้านกัน พอออกมาเยอะๆ สังคมจะค่อยๆ เปลี่ยนตามเราไปด้วยครับ
ช่วงลึกเข้ามาจะไม่ติดขอบโต๊ะ แต่หัวเข่าจะสูงกว่า
ให้ผู้ช่วยยกโต๊ะขึ้นครับ
ผมเข็นรถเข็นออก
ก็เป็นการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า ปกติโต๊ะหน้าขาวจะไม่มีขอบหนาขนาดนี้ อาจจะเป็นรุ่นที่ไม่ได้ออกแบบไว้พับเหมือนโต๊ะหน้าขาวปกติ เน้นความแข็งแรงจึงมีขอบค่อนข้างหนา อีกทีก็คือ ช่วงขาของผมยาว เนื่องจากเดิมผมมีความสูง 175 ซม. ระยางช่วงขาจึงยาว ประกอบกับลักษณะรถเข็นก็ไม่ใช่รุ่นที่เหมาะสม จึงทำให้เข่าชันขึ้นมาสูงครับ
ส่วนตัวก็แนะนำเพื่อนๆ คนพิการ และผู้ช่วยว่า อันที่จริงหากเราจะนิยาม Universal Design ที่เหมาะสมกับประเทศในยุคเรานี้ ที่อาจจะยังหาที่สมบูรณ์แบบไม่ได้ แต่เราควรจะนิยามรวมถึง "การปรับ หรือการแก้ปัญหา" รวมไว้ก่อนก็ดีนะครับ จะได้มีกำลังใจออกนอกบ้านกัน พอออกมาเยอะๆ สังคมจะค่อยๆ เปลี่ยนตามเราไปด้วยครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น